Nie ustają w wysiłkach. Nigdy nie za dużo mostów między sceną a widzami. Lubią, kiedy teatr tętni życiem. W sezonie No Problem! w Wałbrzychu rozmawiali z nami o realnych problemach, ale starli się ich nie stwarzać. Widzowie wsparli ich głos w sprawie niezależnej kultury, a oni dołożyli  starań, by nie zawieść nikogo z przychylnej społeczności. Dokonują rzeczy niemożliwych, bo dla nich to No Problem! Taki jest zespół Teatru Dramatycznego w Wałbrzychu, który zakończył kolejny sezon.

Co za nami? Począwszy od września 2016 roku, w 53. sezonie Szaniawskiego, zrealizowano 8 premier: „Sztukę”, „Tutaj jest wszystko” w wersji scenicznej, na Dużej Scenie „Piosenki na koniec świata”, „Moby Dicka”, „Raj. Tutorial”, a w przestrzeniach Starej Kopalni „Gdyby Pina nie paliła, to by żyła. Na finał sezonu: „Kokaina i sprawiedliwość dla wszystkich” koprodukowane z Teatrem Bogusławskiego w Kaliszu oraz „Łauma, czyli czarownica” z miastem Wałbrzych teatr zaprosił pod otwarte niebo na początek wakacji.

Teatr zaprosił do rozmowy o nas samych, mieszczańskim i obywatelskim rozumieniu sztuki, o nałogach i śmierci, o uzależnieniu od silnych jednostek i mieliznach ustrojów społecznych, o globalnej odpowiedzialności, samotności i wojnie. Ponadto zrealizowano 3 wielkie programy edukacyjne: „Z ogniem w głowie 2” – polsko-niemieckie spotkania o teatrze dla młodzieży,

„Poruszyciele2Wałbrzych” – unikalny w skali kraju otwarty program edukacji tanecznej dla seniorów i młodzieży, łączący całe taneczne środowisko regionu z najlepszymi polskimi choreografami oraz „TLeN. Wałbrzych” – Teatralne Lekcje Nadobowiązkowe, zakończone przepiękną premierą szkolną „Mapy gwiazd. Krzesła mieszkają na Neptunie”. Z „Zapolską superstar w trasie Teatru Polska udało się odwiedzić 8 miast. W całym sezonie No Problem! najnowsze spektakle wyjechały z Wałbrzycha 21 razy na 14 najważniejszych polskich festiwali… wygrywając główne nagrody na: koszalińskim „m-teatrze”, Krakowskiej Boskiej Komedii w sekcji młodych twórców Paradiso, Szczecińskim Kontrapunkcie, Pierwszym Kontakcie w Toruniu. Ponadto aktorzy przywieźli 8 nagród indywidualnych lub zbiorowych.

Szaniawski zaprosił na 8 czytań, z których 2 zagościły na Międzynarodowym Festiwalu Malta, a jedno na festiwalu Strefy Kontaktu WTW. Cykliczny DKF „Smejlis et Cetera”, czyli opatrzone przewrotnymi erudycyjnymi wstępami projekcje filmów kluczowych dla kultury popularnej XX wieku, to wydarzenie którego nie trzeba reklamować. – Budując mosty między wałbrzyskimi instytucjami kultury zaprosiliśmy na wyjątkowy Dzień Dzieckia 2017 wspólnie z BWA. A w naszych stałych warsztatach, których liczba stale się powiększa (Trzeci Teatr, Grupa Robocza,

Warsztat 30+ Niedorośli, Squad Teatralny, Grupa TLeN, Cienie Teatru) tygodniowo bierze udział około 100 osób – mówią w wałbrzyskim teatrze. I jeszcze: w listopadzie Szaniawski zorganizował – jak na razie – ostatnią, kryzysową edycję Fanaberii.

Teatr Dramatyczny w Wałbrzychu to miejsce otwarte. Tu przecinają się osie lokalnych energii, poszukiwań, tu buduje się platformę porozumienia. Tutaj następuje przepływ myśli między tym co lokalne, a ośrodkami centrum. Wiele z najbardziej udanych elementów teatralnej układanki to efekty twórczego zaangażowania naszych lokalnych przyjaciół: niezwykłej młodzieży, seniorów, ludzi, którzy zaufali teatrowi i zaufali sobie nawzajem. W czasach chaotycznych zmian które na nowo kształtują oblicze Europy i regionu, „Szaniawski” odważnie patrzy i płynie do przodu – wraz ze swoimi widzami.

Przed nami 54. sezon. Po dwóch latach z wykrzyknikiem, Szaniawski wprowadza pytajnik. „Na zachodzie bez zmian? To hasło sezonu 2017/18. Do zobaczenia we wrześniu. Już teraz zapraszamy na Szaniawski Showcase II, otwierający 54. sezon artystyczny. Repertuar września na stronie: www.teatr.walbrzych.pl.

Fot. użyczone/Bartosz Maz