– Ludzie stykają się ze sztuką na każdym kroku. Wbrew pozorom awangarda sztuki współczesnej, która funkcjonuje czasami w zamkniętych elitach i trendach, potem oddziałuje na wszystko, łącznie z polityką. Nie zgadzam się więc ze stwierdzeniem, że sztuka jest niepotrzebna – mówił w Starej Kopalni Andrzej Dudek-Dürer, artysta sztuk wizualnych, performer, kompozytor.

Była to już kolejna wizyta u nas światowej sławy twórcy, który przyjeżdżał w ostatnich latach do Wałbrzycha przy okazji wystaw „Globalizacja i indywidualność” oraz „Wobec miejsca i czasu VI”.
Spotkanie prowadzone przez Pawła Ludwiczaka było poświęcone bogatej artystycznej biografii gościa, w tym life-performansowi „Sztuka Butów – Sztuka Spodni – Sztuka Andrzeja Dudka-Dürera” (Żywa rzeźba), który trwa nieprzerwanie już pół wieku. Jego elementami są te same buty i ta sama para spodni noszone od 50 lat i nieustannie naprawiane. – To projekt, który realizuję non stop. Wszedłem w trochę inną konwencję niż Marcel Duchamp, który pewne przedmioty użytkowe wprowadził do galerii , natomiast ja wyprowadzam przedmiot sztuki do człowieka, który często nie jest świadomy tego, że uczestniczy w zdarzeniu artystycznym. Niemniej następuje interakcja ze mną i w jego świadomości rodzi się mnóstwo pytań. Często po pewnym okresie stają się jasne, gdy spotyka mnie np. w galerii, mediach. To formuła paradoksalnie sztuki bardzo bliskiej drugiemu człowiekowi – mówił Andrzej Dudek-Dürer.
50 lat temu twórca odkrył, że jest wcieleniem renesansowego artysty. – Ujawnienie świadomości Albrechta Dürera ma związek z traumatycznymi doświadczeniami, ponieważ w 1969 roku ginie mój ojciec w tragicznym wypadku samochodowym. Później ginie mój brat. Te czynniki były pośrednio elementem sprawczym, że w świadomości mojej pojawiło się odniesienie do świadomości Dürera, a potem zrozumienie, że w Andrzeju Dudku jest siedem świadomości. To siedem slajdów tworzących postać Andrzej Dudek-Dürer. W latach 70.odnoszono się do mnie z dużym dystansem. Niemniej wprowadziłem ten punkt filozoficzny do mojej sztuki. To można przyjąć lub odrzucić. Jest to jednak moje subiektywne odczucie – wyjaśnił. Podczas spotkania artysta opowiadał także o sztuce poczty, konstruowaniu instrumentów metafizycznych, antypoezji i zaprezentował swoje filmy.
Alicja Śliwa
Fot. Alicja Śliwa