Na dwa spektakle stawia w najbliższy weekend Teatr Dramatyczny im. J. Szaniawskiego w Wałbrzychu. Oba nawiązują do historycznych korzeni. Pierwszy pyta, co by się stało, gdyby niepokalane poczęcie wydarzyło się dziś? A drugi łączy się przeszłością wielkich teatralnych twórców.

 

 

„Betlejem Polskie” to sztuka inspirowana tworem Lucjana Rydla. Po 107 latach od premiery dzieła Rydla, staje się ono punktem wyjścia dla spektaklu Wojciecha Farugi. Na wałbrzyskich deskach autor stawia pytania: Co by się stało, gdyby niepokalane poczęcie wydarzyło się dziś? Czy możliwy jest cud? Jak zareagowalibyśmy, gdyby się wydarzył? Kim może być dzisiejsza Maria? Czy będzie to cud ogólnonarodowy, czy raczej cykl doświadczeń indywidualnych?

Akcja „Betlejem Polskiego” przenosi się z Krakowa do małej miejscowości, o której wszyscy zapomnieli. To miejsce po katastrofie – nie wiemy, czy przeszła tędy klęska żywiołowa, czy może tylko zamknięcie jedynej fabryki. Miejscowość powoli umiera, a jej mieszkańcy, pozbawieni środków do życia, pracy i chęci robienia czegokolwiek zbierają się w świetlicy. Czekają, aż coś się wydarzy…

„#dziady” to z kolei fascynujący projekt przygotowany przez młodego reżysera i dramaturga Michała Kmiecika. Inspirowany jest strukturą „Dziadów” Adama Mickiewicza oraz szeregiem materiałów archiwalnych – książek, filmów, rejestracji spektakli. Wszystkie dotyczą zmarłych w ostatnim czasie słynnych twórców polskiego teatru: Erwina Axera, Adama Hanuszkiewicza, Jerzego Jarockiego. Michał Kmiecik sprawdza, co z dorobku zmarłych mistrzów może być jeszcze istotne i ważne. Zastanawia się także w jaki sposób najmłodsze pokolenie twórców teatru może zmierzyć się z przeszłością, do której nie ma dostępu, ale która determinuje obraz i charakter teatru.