W 2010 roku James Blake odniósł ogromny sukces piosenką „Limit to Your Love”. Był to cover utworu Feist. Artystka na pewno wzbogaciła się dzięki niemu, ale sama chyba wciąż nie jest aż tak popularna u nas, jak na to zasługuje.

 

Jej czwarta płyta „Metals” nadaje się doskonale do słuchania w długie zimowe wieczory. Kanadyjka ciepłym i subtelnym głosem śpiewa swoje urokliwe piosenki, które klimatem pasują do małych przydrożnych klubów z dala od cywilizacji. A może najlepiej brzmiałyby gdzieś na kalifornijskiej pustyni albo wśród czerwonych skał Arizony?

Piosenkarka przyznała, że musiała trochę odpocząć od tras koncertowych i muzyki w ogóle, by na nową się nią zachwycić. Tym razem źródłem natchnienia była dzika przyroda i nieprzewidywalna pogoda, wobec której jesteśmy bezsilni. Tematyka utworów nie jest więc beztroska. Feist śpiewa o trudnym momencie rozstania oraz o sprawach ostatecznych. Muzyka jest jednak kojąca w przeważającej części, folkowa w stylu, ale z pazurem. Dominują akustyczne brzmienia gitar, fortepianu. Urozmaicenia dodają smyczki oraz instrumenty dęte. Jedną z najładniejszych piosenek jest „Caught a Long Wind”, trochę japońska w klimacie, rodem z Ryuichi’ego Sakamoto. Przebojowe są „Bittersweet Melodies”, bo to po prostu ładna melodia i tekst. Natomiast pełna energii jest „A Commotion” z męskimi chórkami. Również w „Undiscovered First” czuć siłę. Choć zaczyna się spokojnie, to z każdą chwilą do gry dołączają nowe instrumenty, by w finale zabrzmieć z pełną mocą. Chciałoby się więcej takich utworów na płycie, bo łagodność może z czasem znużyć.

Zachęcam do kilkakrotnego przesłuchania albumu, by odkryć dojrzalszą Feist. Jestem ciekawa, czy kiedyś zawita do Polski, żeby zagrać nam swoje słodko-gorzkie melodie.

|Alicja Śliwa

 

Feist, Metals, Universal Music Group Company 2011

Ocena 7/10