Czyste, precyzyjnie skomponowane kadry to cecha charakterystyczna zdjęć Tomasza Wasilewicza. Wystawę „Inżynieria spojrzenia”, przygotowaną w ramach III Wałbrzyskiego Weekendu Fotografii „Ponad widzianym”, można oglądać tylko do 17 marca w Muzeum Porcelany w Wałbrzychu.

Na pomysł sformułowania „inżynieria spojrzenia” wpadł Jarosław Michalak, prezes Wałbrzyskiego Klubu Fotograficznego. – Tytuł miał zobrazować charakter moich prac, czyli ciągłe dążenie do „poukładania rzeczywistości” i próbę dostrzeżenia idealnej kompozycji, idealnego zrównoważenia różnych elementów. Próbę, bo ciągle uważam, że muszę nad tym pracować i poszukiwać – wyjaśniał Tomasz Wasilewicz. Fotograf urodził się w 1972 roku w Wałbrzychu. Jest absolwentem Politechniki Wrocławskiej Wydziału Budownictwa. Od 2008 roku należy do WKF. Stosuje technikę cyfrową i mieszaną (negatyw analogowy, odbitka cyfrowa). Na swoim koncie ma udział w wielu wystawach m.in.: II i IV Triennale Fotografii Wałbrzyskiej; „Pinhole Day Expo. Zamki i pałace – Wałbrzych; „Prawie Noc”/ I Wałbrzyski Weekend Fotografii; „Dom Dzienny Dom Nocny” / II Wałbrzyski Weekend Fotografii. – Chciałbym, żebyście zwrócili państwo uwagę, co te fotografie łączy – Tomek ma niezwykłą umiejętność w porządkowaniu przestrzeni, niweluje w kadrze zbędne elementy – podkreślił Jarosław Michalak, prezes WKF. Oglądając fotografie Wasilewicza w oczy rzuca się brak ludzi. – Wynika to trochę z techniki. Fotografia otworkowa „czyści kadr z ludzi”. Długi czas naświetlania sprawia, że obraz ludzi zazwyczaj nie rejestruje się na materiale światłoczułym. Wielokrotnie ludzie przechodzą przed aparatem, jednak ostatecznie ich nie widać. Pozostaje jeszcze kwestia ochrony wizerunku, to przykry i trudny temat – opowiadał Wasilewicz. Podczas wernisażu autor wyraził nadzieję, że każdy odbiorca wybierze sobie i zapamięta choć jedno zdjęcie. – Powstawaniu fotografii zawsze towarzyszą jakieś emocje, które sprawiają, że autor postrzega je wyjątkowo. Czasami nawet padający deszcz podczas pracy może sprawić, że jakieś zdjęcie lubi się szczególnie. Dla mnie taką fotografią jest chyba Boszkowo. Robiąc to zdjęcie, byłem szczęśliwy. Teraz to odbieram jako szczególną więź z tą fotografią – mówił.

Alicja Śliwa

Fot. Alicja Śliwa